گر چه به نظر می رسد که فضای ابری یک اصطلاح قرن بیست و یکمی است، ولی ایده ی اولیه ی آن در دهه ۵۰ میلادی شکل گرفت.
فضایی که متفاوت با نسخه کنونی ، و بسیار ضعیف، و در سطح پایین بود.
فضای ذخیره سازی ارسال و دریافت داده ها، امکان استفاده از نرم افزارهای مختلف برای استفاده آسان از راه دور.
این فضا یک پلت فرم است که اطلاعات نرم افزار را قابل دسترس می کند.
پردازش با کمک اینترنت انجام می شود و بر اساس تقاضا در اختیار کاربران قرار می گیرد. در این روش برنامه های کاربردی تجاری آنلاین است و از طریق مرورگر وب یا نرم افزارهای دیگر به کاربران ارائه می شود.
به این ترتیب دیگر نیازی به نصب سرویس های مورد استفاده کاربران بر روی سیستم های شخصی نیست، اطلاعات بر روی سرور ارائه دهنده خدمات نرم افزاری استقرار می یابد و برای اتصال کافی است به سرور شرکت ارائه دهنده متصل شد.
با توجه به پیشرفت فناوری اطلاعات، نیاز به اعمال محاسباتی در همه مکان ها و زمان ها وجود دارد.
در شرایطی که افراد باید محاسبات سنگین خود را بدون استفاده از سخت افزار و نرم افزار انجام دهند نیاز به سیستم ابری بیشتر احساس می شود.
این مقاله را نیز بخوانید: نحوه تشکیل پرونده در بیمه سازمان تامین اجتماعی
این مقاله را نیز بخوانید: حسابداری ابری و مزایای آن
مدل های سیستم های ابری:
برای استفاده یک سازمان طراحی شده اند و فقط پاسخگوی نیازهای آن سازمان می باشند.
فقط در نحوه دسترسی افراد با ابر خصوصی تفاوت دارد و در ساختار تفاوتی ندارد.
وقتی دو ابر جداگانه برای عملکرد مشترک به یکدیگر می پیوندند.
ابر خصوصی است که در اختیار چند سازمان قرار می گیرد یا به عبارت دیگر ابر عمومی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات بین چند سازمان می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید